Kościół p.w. Matki Boskiej Tuchowskiej

Widok ogólny kościoła Widok ogólny kościoła
Widok ogólny kościoła

Późnobarokowy, murowany, otynkowany, orientowany kościół położony jest za zabudowaniami mieszkalnymi przy drodze krajowej nr 8. Projekt świątyni przypisuje się Krzysztofowi Hacknerowi, ówczesnemu budowniczego miejskiego Wrocławia. Jest to budowla centralna założona na planie krzyża greckiego. Naroża dłuższych ramion (oś W-E) wklęsłe, zaokrąglone. Dachy kryte dachówką z równej wysokości kalenicami - trójpołaciowe nad korpusem i ramionami transeptu, a pięciopołaciowy nad prezbiterium, północną połacią nakrywający również prostokątną zakrystię z lożą kolatorską na piętrze. Kościół otaczają niski cokół oraz profilowany gzyms podokapowy. Każda z elewacji w obramieniu z tynku. Od zachodu kwadratowa wieża wtopiona w fasadę lekko wystaje z frontowej linii murów tworząc ryzalit o zaokrąglonych dołem, a górą ściętych narożach. W pierwszej kondygnacji ujęta wysokimi spływami wolutowymi, z oknami zamkniętymi półkoliście i jednym okrągłym, w ramach z kluczem. Dwukondygnacjową, nieznacznie przewyższającą kalenicę dachu wieżę wieńczy blaszany hełm cebulasty, ośmiopołaciowy, z latarnią. Na hełmie chorągiewka z datą 1719. Portal wieży zamknięty łukiem pełnym w profilowanym obramieniu z kluczem, flankowany zdwojonymi pilastrami z gzymsowymi kapitelami; w wolutowym przerwanym naczółku kartusz z datą 1790. Wnętrze oświetlają okna w uszakowatych ramach zamknięte nadwieszonym łukiem (od wschodu i zachodu częściowo zamurowane), zakrystię prostokątne. Ramiona transeptu, prezbiterium i chóru otwierają się szerokimi arkadami wspartymi na filarowo ukształtowanych narożach skrzyżowania. Poza transeptem ramiona wypełnione drewnianymi emporami bocznymi i takąż organową. Interesująca kompozycja sklepień - nad narożami skrzyżowania żaglaste, w transepcie kolebkowe a w prezbiterium i nad chórem muzycznym kolebkowe z lunetami o profilowanych w tynku szwach. Na filarach i w podłuczach arkad płyciny z dekoracją stiukową. Interesujące jest jednolite późnobarokowe wyposażenie pochodzące z okresu budowy. Przy południowo-wschodnim narożniku kościoła na wysokim cokole stoi krzyż - pomnik nagrobny Fabiana von Reichenbach (zm. 1828) - odlany z żeliwa w gliwickiej hucie. W południowej ścianie transeptu wmurowana tablica upamiętniająca Rudolfa v. Scheliha straconego w Berlinie za opór wobec nazistowskiego reżimu.

Epitafium Ernesta Wilhelma von Salisch i jego

Widok ogólny epitafium
Fragment epitafium Fragment epitafium Fragment epitafium

Pomnik nagrobny generała Ernesta Wilhelma von Salisch (zm. 1711) i jego żony Anny Zofii, z dornu von Kospoth (zm. 1746), barokowy ok. 1740 r., z szarego marmuru, o cechach charakterystycznych dla kręgu rzeźbiarza Jana Albrechta Siegwitz: w postaci wspartego na wolutowej konsoli obelisku, z malowanym na miedzi portretem pary małżonków, po bokach którego rzeźby Bellony (?) i dwóch puttów ze zgaszoną pochodnią oraz maską (geniusze śmierci).

Epitafium NN rodziny

Widok ogólny epitafium

Epitafium późnorenesansowe z końca XVI. Zawiera obraz Ukrzyżowania z Marią, św Marią Magdaleną i św. Janem Ewangelistą oraz rodziną fundatora. Na obramieniu przedstawiono ponad 20 malowanych herbów - najprawdopodobniej fundatora, jego żony i przodków z ich strony. Są one trudno rozpoznawalne, gdyż ktoś je nieumiejętnie poprawiał.

Tablica pamiątkowa Rudolfa von Scheliha

Widok ogólny tablicy

Zamknij okno